Naririyan Kang Lagi

Hayan ka na naman,
kinikilig ... bumubulong
pagkat ang Ina at Ama mo
pinagtaguan mo sa templo.

Hayan ka na naman,
ngumingiti ... bumubungisngis,
sa mga kaibigang kalaro
ng habulan at patintero.

Hayan ka na naman,
nagbibiro ... nangungulit,
sa ama mong karpintero
na nagturo sa iyong humawak
ng martilyo’t pako

Hayan ka na naman,
naglalambing ... nagsusumbong,
kay Amang Jose’t Inang Maria
na nagturo sa iyong magmahal
at magtiwala sa Maykapal.

Hayan ka na naman,
nagtatanong ... naghahagilap
sa mapagtagong kalooban ng Diyos
at katanungan ng buhay.

Hayan ka naman,
Nagpapatawad …nagpapagaling
Sa mga taong may malamig na puso
At bingi, lumpo, paralitiko’t tuliro.

Hayan ka naman,
Bumubuhay … nakikiramay
Sa mga Lazaro ng aming lipunan
At mga kapatid kong mugto na ang mga mata
Sa walang humpay na pagdadalamhati.

Hayan ka naman,
Nagpapalakas … naghahamon
Habang ika’y nakabayubay sa krus
Nagawa mo pang sagipin ang mga magnanakaw
At aliwin ang iyong Inang lugmok na sa pagtangis.

Sa tuwing naririyan ka
at aming laging kasama,
pakiramdam namin...
langit ang aming kapiling,

Pagkat tulad mo’y
bituing hulog ng langit
na laging naririyan –
nagdudulot ng aliw,
upang kaming
mga kaibigan mo
ay patuloy at palaging
mahalin.


- Wilfredo M. Samson,SJ